Op mijn route naar de Noordkaap ben ik even noodgedwongen gestopt bij Hamburg. Het is wachten tot de grenzen weer open gaan zodat ik verder kan met mijn wandeling en mijn project. Het geeft me de rust om in de tussentijd te kijken naar de schilderijen waar ik nog mee bezig ben gedurende de periodes dat ik in Amsterdam werk. In bepaalde gevallen duurt het ontwikkelen van een schilderij langer omdat het zo complex in elkaar zit dat het even tijd nodig heeft voordat ik besluit dat het klaar is. Ik heb zo veel mogelijkheden bij het bereiken van dat punt. De vraag of ik me wil concentreren op de voorgrond of juist ook de achtergrond er bij betrekken is zo’n vraag. Ik hou van chaotische situaties in het beeld waarbij ik door struiken kruip en door de modder loop op plekken waar geen mensen komen. Dat beeld wil ik vastleggen. Het ondoordringbare, de volheid en onbalans in het beeld. Precies zoals ik dat in de natuur tegenkom. Ik kan echter ook het beeld nog sturen. Het struikgewas iets minder dicht maken zodat je toch nog wat ziet. Tot ik weer verder kan lopen, heerlijk in het atelier!
mei
26
26